Botanische macroresten van een laatneolithische (Steingroep) en middenbronstijdsite te Veldhoven-Habraken in Noord-Brabant
Rapportnummer 565
| Publicatiedatum 01 januari 2012
Auteur Kubiak-Martens, L.
In het najaar van 2009 en het voorjaar van 2010 is door ACVU-HBS archeologisch onderzoek uitgevoerd te Veldhoven-Habraken. De aanleiding voor dit onderzoek werd gevormd door de geplande ontwikkeling van een industrieterrein, waardoor naar verwachting het locaal aanwezige bodemarchief ernstig beschadigd zou raken. Het plangebied bevindt zich globaal tussen de wegen Oersebaan, Scherpenering en Habraken. Na een eerder verricht proefsleuvenonderzoek door BAAC was bekend geworden dat in het gebied drie waardevolle vindplaatsen liggen: een locatie met een bronstijdkuil (vindpl. A), een concentratie paalsporen uit de periode Bronstijd-IJzertijd (vindpl. B) en een middeleeeuwse huisplaats (vindpl. C). Tijdens het Definitief Onderzoek werden op de vindplaatsen A en B paalsporen gevonden waaruit een aantal huisplattegronden kon worden gereconstrueerd. Ook werden op deze vindplaatsen kuilen gevonden. Op vindplaats C werd een middeleeuwse huisplattegrond en een waterput aangetroffen. De vondst van de neolithische huizen was niet alleen van archeologisch belang maar was ook van archeobotanisch belang, aangezien nog niet eerder neolithische huizen in Noord-Brabant waren gevonden. Bemonstering voor archeobotanisch onderzoek was daarom een belangrijk onderdeel van de opgravingsstrategie. In totaal werden ongeveer 170 paalsporen en 30 kuilen uit het Neolithicum en de Bronstijd bemonsterd voor botanisch onderzoek. Het belangrijkste doel van dit onderzoek was informatie te verkrijgen over de voedseleconomie van de site, en dan met name de aspecten betreffende de productie en bewerking van plantaardig voedsel. Een aanvullend doel was het verzamelen van geschikt materiaal voor AMS-datering van de opgegraven structuren. Hiervoor werden 35 monsters geprepareerd, waarvan de resultaten inmiddels beschikbaar zijn. Dat voor elke structuur twee en in sommige gevallen zelfs drie AMS-dateringen konden worden bepaald is van groot belang voor de reconstructie van de gebruiksduur van de betreffende nederzettingen en de individuele structuren.