Archeobotanisch onderzoek van sporen uit de ijzertijd tot en met de middeleeuwen te Nuenen-Kerkakkers (Luistruik fase 2)
Rapportnummer 817
| Publicatiedatum 31 mei 2015
Auteur Meer, W. van der
Download rapport
Vanwege de voorgenomen nieuwbouw wordt er sinds enkele jaren archeologisch onderzoek uitgevoerd in het plangebied Luistruik te Nuenen. In 2008 is er een inventariserend veldonderzoek proefsleuven uitgevoerd door SOB research, waarna 4 vindplaatsen zijn aangemerkt als behoudenswaardig. Eén daarvan is opgegraven in 2009 (Luistruik fase 1). De andere drie vallen onder project Nuenen-Kerkakkers, Luistruik fase 2 en zijn opgegraven in 2014. Fase 2 van het project is gefaseerd uitgevoerd door BAAC BV onder leiding van P. Weterings. De werkzaamheden vonden plaats in april 2014 en tijdens deze is in totaal een gebied van 9560 m2 opgegraven.
De omgeving van Nuenen maakt deel uit van het dekzandlandschap van Noord-Brabant. Het oppervlak van dit landschap bestaat uit dekzandruggen en –vlakten en is daardoor licht glooiend en kenmerkte zich (in het verleden) door een zeker microreliëf. Dit microreliëf is gedeeltelijk verdwenen door agrarische activiteit. De ondergrond rond Nuenen bestaat volgens de bodemkaart uit een leemarme tot zwak lemige zandige bodem.2 Het oorspronkelijke oppervlak is echter grotendeels overdekt door enkeerdgronden (plaggendek) uit de Middeleeuwen en Nieuwe Tijd. Ten noorden van het plangebied bevindt zich het beekdal van de Hooidonkse Beek.
Binnen het plangebied werden de archeologische sporen overdekt door een plaggendek. Tijdens de opgraving bleek dat vroegere egalisatiewerkzaamheden waarschijnlijk een groot deel van de sporen onder het plaggendek hebben vernietigd. De onderzochte vindplaatsen bevinden zich alle drie in depressies, en zijn daar door de egalisatie afgedekt geraakt. Vindplaats bestaat uit twee waterkuilen die waarschijnlijk behoren tot een eerder opgegraven erf uit de volle middeleeuwen. Op vindplaats twee zijn paalgaten, kuilen en een waterput aangetroffen met dateringen in de ijzertijd tot en met de Romeinse periode. De paalgaten kunnen worden herleid tot één groter bijgebouw en ongeveer een tiental spiekers. Op vindplaats drie is een boomstamwaterput uit de vroege middeleeuwen aangetroffen.
Tijdens het veldwerk zijn door BAAC BV bulkmonsters genomen uit meerdere diepe en ondiepe sporen. Van deze is een aantal geselecteerd voor archeobotanisch onderzoek, dat is uitgevoerd door BIAX Consult. De resultaten hiervan worden in dit rapport besproken.